Ανέκδοτο του καλοκαιριού ή δήλωση μετάνοιας; Ο Μ. Γραφάκος καταδικάζει τη βία!

Άρθρο - παρέμβαση του Άγγελου Παλαιοδήμου

Με άρθρο παρέμβαση με τίτλο «Η ψήφος θυμού φέρνει άσχημα αποτελέσματα» στις 8 Ιουνίου 2012, ο Μ. Γραφάκος με αφορμή την επίθεση του Η. Κασιδιάρη εναντίον της Λ. Κανέλλη και της Ρ. Δούρου στην εκπομπή του Γ. Παπαδάκη έσπευσε να καταδικάσει το γεγονός.

Και οφείλω να ομολογήσω ότι συμφωνώ στο 100% του περιεχομένου της παρέμβασης του. Στην πολιτική όμως (αλλά και σε πολλές άλλες περιπτώσεις) δεν έχει τόση σημασία το περιεχόμενο ενός άρθρου – παρέμβασης αλλά το ποιος είναι ο συγγραφέας του!

Είναι λοιπόν παράδοξο να καταδικάζει τη βία ένας αυτοδιοικητικός που επανειλημμένα έχει προβεί σε διαφόρων μορφών πράξεις βίας. Έχοντας ως αρχή να στηρίζομαι μόνο σε γεγονότα  θα σταχυολογήσω μερικά παραδείγματα: 

• Φυσική βία: Ο Μ. Γραφάκος καταδικάστηκε την Παρασκευή 25/11/2011 από το Α΄ Μονομελές Πρωτοδικείο σε φυλάκιση δύο μηνών και χρηματικό πρόστιμο περίπου 3.000 ευρώ για εξύβριση, απειλή και απλή σωματική βλάβη εναντίον του Παναγιώτη Μούστρη πρώην δημοτικού συμβούλου του συνδυασμού του στην προηγούμενη δημοτική περίοδο.
• Λεκτική βία: Ο Μ. Γραφάκος κατά τη διάρκεια των συνεδριάσεων του Δημοτικού Συμβουλίου Μελισσίων εξύβρισε πολλούς δημοτικούς συμβούλους ακόμα και του δικού του συνδυασμού! Οι επίσημες μαγνητοφωνήσεις των συνεδριάσεων είναι ιδιαίτερα αποκαλυπτικές.
• Ψυχολογική βία: Ο Μ. Γραφάκος ανάγκασε τον ταμία του πρώην Δήμου Μελισσίων να αποδίδει χρήματα χωρίς εντάλματα - παραστατικά (πρακτικά Δημαρχιακής Επιτροπής Δήμου Μελισσίων  31/8/2009).

Για τους περισσότερους Μελισσιώτες που γνώρισαν από κοντά την περίπτωση του πρώην Δημάρχου Μελισσίων, η «κατά Γραφάκον» καταδίκη της βίας μοιάζει σαν κρύο καλοκαιρινό ανέκδοτο. Για κάποιους άλλους (λιγότερους) αποτελεί δήλωση μετάνοιας. Και ενώ θα ήθελα να ανήκω στους δεύτερους, έρχεται συνέχεια στο μυαλό μου η Ηπειρώτισσα γιαγιά μου να λέει: «Πρώτα φεύγει η ψυχή και μετά το χούι…»