Μονά – ζυγά… του Δημάρχου!

Δημοτική συγκοινωνία  στο νεκροταφείο Μελισσιών

Από την πρώτη μέρα της παρούσας Δημοτικής Αρχής επιλέξαμε, ως αρχή της πολιτικής μας στάσης, να ενεργούμε πάντοτε προς όφελος των πολιτών και του δημοσίου συμφέροντος.

Ακολουθήσαμε, λοιπόν, εποικοδομητική αντιπολίτευση. Δεν περιοριστήκαμε μόνο σε καλόπιστη κριτική αλλά κάναμε και πολλές χρήσιμες και ρεαλιστικές προτάσεις.

Ενδεικτικά αναφέρουμε:

Κέντρο δημιουργικής Απασχόλησης  «Μελλισσάκι», Τραπεζοκόμοι στα σχολεία ΝΙΕΘ, Οδός Περικλέους Ν. Πεντέλης, τουαλέτες Κρυστάλλειου Δημοτικού Σχολείου Πεντέλης, που ήταν σε απαράδεκτη κατάσταση μέχρι τώρα, δημοτική συγκοινωνία για το κοιμητήριο Μελισσίων και άλλα πολλά για τα οποία έχουμε εκδώσει και σχετικά δελτία τύπου.

Σε κάποια εισακουσθήκαμε, σε κάποια αγνοηθήκαμε.

Πουθενά όμως δεν υπήρξε η πολιτική γενναιότητα από τη μεριά του Δημάρχου και της Διοίκησης, να αναγνωρισθεί ο ρόλος μας.

Αποκορύφωμα της αλαζονείας του Δημάρχου αποτελεί το συμβάν στο τελευταίο δημοτικό Συμβούλιο όπου ο επικεφαλής του συνδυασμού μας  Δημοσθένης Παπακωνσταντίνου εξέφρασε την ικανοποίηση  της «Ανθρώπινης Πολιτείας» ότι επιτέλους  μια πρόταση που επανειλημμένα είχαμε καταθέσει στο Δημοτικό Συμβούλιο  και αποτελούσε αίτημα εκατοντάδων συμπολιτών μας, άρχισε έστω και πιλοτικά να υλοποιείται. Έτσι οι συμπολίτες μας θα μπορούν να επισκέπτονται με λιγότερο σωματικό και οικονομικό κόστος τους τάφους των προσφιλών τους προσώπων κάθε Σάββατο.

Εμείς όμως θα επιμείνουμε για αύξηση των ημερών και των δρομολογίων.

 Ο δήμαρχος,  όταν προκλήθηκε , επέμενε ότι  μόνον χάρη σ’ αυτόν έγινε. Απόφυγε και δεν άντεξε να κάνει αναφορά και σε εμάς. Δικό μου έργο είπε. Εγώ, διατυμπανίζει προκλητικά, διοικώ.

Ναι Δήμαρχε, αλλά μην ξεχνάς ότι μέσω του Δημοτικού Συμβουλίου διοικείς και  ο συνετός δήμαρχος δεν θυμάται την Αντιπολίτευση μόνον όταν δεν του βγαίνουν τα κουκιά.

Εξάλλου ο πρώην δήμος Μελισσίων προσφέρεται για πολλή μελέτη και περισυλλογή στο πρόσφατο παρελθόν, για την τύχη της διοίκησης, σε σχέση με τον τρόπο που αντιμετώπιζε την αντιπολίτευση, όταν ένιωθε «καβάλα στ’ άλογο».